Ulewa z kwiatów
Myśl pójdzie za człowiekiem,
gdy postępowanie jest echem,
a zawsze wierne, ciepłe serce
pamięta nie winy, lecz czyny.
Rzucana ulewa z kwiatów cieszy,
gdy je podnosić ktoś się spieszy
i dziękuje kłaniając się z miłością
oczarowany darowaną świetnością!
Serce czuje zapał i coś się dzieje,
gdy codzienne życie nas nie ubiega,
a przyjaźń prawdziwa żyje, istnieje...
Losu i tak nie ugniata się jak ciasta,
gdyż znana jest szczęścia łaska.
Nietęgo się czujemy lub miewamy,
gdy jej brak częsty odczuwamy,
dlatego pociechę Wszystkim daję:
- uśmiech powróci i braterskie życie,
ponieważ Wy moje serce zdobicie
pięknymi, rześkimi uśmiechami
wywołanymi miłymi kontaktami...
2010-05-05 Aleksandra Baltissen
