Jabłko i biedronka
Biedroneczka się zmęczyła
i odpocząć ciut! postanowiła.
Legła na wonnym jabłuszku;
nie na boku, lecz na brzuszku...
Skrzydełka dwa wyprostowała,
albowiem do snu się układała.
Jabłko głośno zaprotestowało,
że zima się zbiża i radę dało...
"Bieda temu dokuczy, kto się
za młodu biedronko nie uczy.
Zmykaj póki czas do szczeliny,
bo najlepiej ci będzie u rodziny."
Tak też zrobiła w kropki dama;
odfrunęła - nie chciała być sama.
Wszyscy teraz jabłku dziękują,
i dojrzały, dobry owoc smakują...
2010-10-26 Aleksandra Baltissen
