Chmurki
Zwiewne chmurki, puch łabędzi,
z białych piórek na niebie rządzi,
gdyż miejsce robi na słoneczko,
by rumieńców nabrało jego liczko...
Obłoki są promykami przetykane
i błękitem, szarościami malowane,
aby wskrzeszony strop niebieski
pozwalał jeszcze na tęczy kreski...
Siedmiopomienny łuk przywiera
do jasnego, odległego sklepienia,
dlatego chmurki kochają podróże
i przemieniają się w krwawe zorze...
W tle tańczą, lub się rozpływają
oraz różne figury przypominają,
bo wolne, delikatne są jak piana,
która jest niczym nieograniczona...
2010-12-10 Aleksandra Baltissen
