Dla Iwony
Dag lieve Iwona, rust zacht...
Moja przyjaciółko...
Puste miejsce
wypełnię wspomnieniami
i zamknę serce,
by nie uciekały z latami...
Tam znajdziesz światło,
które Cię otuli
byś udała się słoneczną drogą,
gdzie wszyscy są mili...
Będzie mi Ciebie brak,
śpij słodko w Boskich ramionach,
odpoczywaj już czas,
tam są anieli z tysiącami gwiazd...
Tęsknić będę zawsze
- Ty wiesz, że mówię prawdę,
gdyż niewidzialne nici
przyjaźnią oznaczyły naszą drogę...
Aleksandra Baltissen
